.
 "ไม่ผิดศีลก็ไม่ผิดใจคน"

" .. ผลแห่งการรักษาศีลในปัจจุบัน ก็มองเห็นได้ชัด ๆ "คนมีศีลย่อมเป็นที่รักของคนทั้งหลาย" เพราะผู้มีศีลเป็นผู้มีสติสัมปชัญญะ ระมัดระวังในความประพฤติทางกาย ทางวาจาไม่ให้ผิดศีล "เมื่อไม่ผิดศีล มันก็ไม่ผิดใจคน ถ้าไปทำอะไรผิดศีล ก็ผิดใจคนเหมือนกัน" ลองสังเกตดู

อันนี้แหละ "เพราะฉะนั้นถึงว่าคนเราเมื่อทำผิดศีล พูดผิดศีลแล้ว มันก็ผิดใจคนนั้นเอง" ทีนี้มันก็มาจากดวงจิตมันเมื่อจิตไม่มีศีลแล้ว กาย วาจา มันจะมีศีลได้อย่างไร "จิตเจตนาที่จะล่วงละเมิดในพุทธบัญญัตินั้น ๆ แล้วเช่นนี้นะ มันก็ใช้กายทำ ใช้วาจาพูดไปในทางผิดศีลผิดธรรมไป"

นั้นถึงว่าสำคัญมันอยู่ที่จิตนั้นแหละ "ถ้าจิตมีศีล มีหิริโอตตัปปธรรมอยู่ในใจ ละอายต่อการทำชั่วทั้งในที่ลับและในที่แจ้ง" กลัวความชั่วนั้นมันจะตามสนองเป็นทุกข์ "เมื่อมีคุณธรรมสองอย่างนี้อยู่ในใจแล้ว ผู้นั้นก็มีศีลและไม่กล้าล่วงละเมิดพุทธบัญญัติต่าง ๆ"

"นี่ต้นศีลแท้ ๆ มันจึงชื่อว่าอยู่ที่ใจไม่ใช่อยู่ที่อื่น ผู้ใดรักษาใจของตนได้ ก็รักษากายรักษาวาจาได้ ก็มีศีลก็มีธรรมย่อมเป็นที่รักที่นับถือที่เคารพจากผู้อื่น" ใครก็ต้องการจะคบหาสมาคมคนที่มีศีลมีธรรมอย่างนั้น

"อันนี้แหละที่พระศาสดาทรงสอน ให้คนเรารักษาความดีของตนไว้ ให้เหมือนกับเกลือรักษาความเค็ม" ธรรมดาเกลือนะจะไปจมอยู่ในดิน มันก็มีความเค็มอยู่ในดินนั้นแหละ จะเอาละลายลงไปในน้ำ มันก็ไปเค็มอยู่ที่น้ำ ทำน้ำนั้นให้เค็ม

"อันนี้ก็เช่นเดียวกันนั้นแหละ บุคคลผู้รักษาความดีของตนไว้ได้ จะไปที่ไหนจะอยู่ที่ไหนความดีก็ปรากฏอยู่ในที่นั้น เป็นที่สรรเสริญเยินยอของคนทั้งหลาย คนทั้งหลายย่อมเคารพยำเกรง" .. "


"ธรรมโอวาท หลวงปู่เหรียญ"
พระสุธรรมคณาจารย์
(หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)