พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

...

อันพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้านี้
พระองค์ก็ไม่ได้ปรารภถึงเรื่องอื่นใดหรอกความจริงน่ะ...
ถึงแม้ว่าพระองค์จะปรารภเรื่องอื่นก็เพื่อเป็นอุทาหรณ์
ให้ผู้ฟังได้มากำหนดรู้แจ้งใน "รูปกับนาม" นี้แหละ

แต่ถ้าหากว่า พระองค์จะแสดงแต่รูปกับนาม
หรือว่าขันธ์ห้านี้โดยตรงเรื่อยไปนี่คนฟังมันก็เบื่อ
คนผู้มีอินทรีย์ยังอ่อนอยู่นั้นแทบจะไม่รู้จักเลย
รูปธรรมเป็นอย่างไร นามธรรมเป็นอย่างไร แทบจะไม่รู้เลย
นั่นแหละเมื่อพระองค์ได้อุปไมยอุปมาอะไร
มาประกอบเข้าด้วยแล้วก็จึงพอรู้ได้ ..เป็นอย่างนั้น


ก็ความจริงแล้วดวงจิตของคนเราก็มาหลงอยู่กับรูปกับนามนี้
นี่แหละก่อนอื่นทั้งหมดเลยมันหลงอยู่กับรูปกับนามนี้ก่อนอื่น
เมื่อมันหลงอยู่กับรูปกับนามนี้แล้วมันก็จึงหลงออกไป
ในเรื่องอื่นนอกจากรูปกับนามอันนี้ออกไป
เรียกว่า หลงไปทั่วแหละเมื่อมันได้หลงภายในนี้แล้วนะ

แต่ถ้ามันรู้แจ้งนามกับรูปอันนี้ตามเป็นจริงแล้ว
มันก็รู้แจ้งไปหมดเลยในวัตถุต่างๆในโลกสันนิวาสอันนี้
เพราะว่ามันมีสภาวะเหมือนกันนะ เหมือนกัน

เพราะฉะนั้นแหละพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย
ไม่ควรที่จะเบื่อหน่ายในคำสอนของพระพุทธเจ้า
ควรมาศึกษาสดับตรับฟังคำสอนของพระพุทธเจ้า
เพราะคำสอนของพระพุทธเจ้านี้พระองค์สอนให้เราละ
"ความหลง ความไม่รู้" นี้นะออกจากจิตใจนี้