ข้อผิดพลาดประการหนึ่งของนักปฏิบัติธรรมที่พบได้บ่อยคือ ยังไม่ยอมละวางความยึดมั่นถือมั่นบางเรื่อง เพราะเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อเทียบกับความยึดมั่นถือมั่นในเรื่องใหญ่ๆ ที่ละไปแล้ว โดยชอบบอกตัวเองว่า “ก็ละไปได้ตั้งเยอะแล้ว เรื่องแค่นี้ คงไม่เป็นอะไรหรอก”

แต่เรื่องที่ละเลยว่าเป็นสิ่งเล็กน้อยอาจมีอำนาจเหนือจิตใจเกินกว่าที่คิด ดังพระพุทธองค์ทรงชี้ให้เห็นว่า เชือกล่ามแม้บอบบางก็ยังผูกนกกระทาไว้ในแร้วได้นานจนนายพรานมาถึง

ความประมาทกับความไม่ประมาทต่างกันตรงความคิดที่ว่า
“ฉันอยากวางเรื่องนี้เมื่อไหร่ ก็วางได้ จึงยังไม่ต้องวางตอนนี้ก็ได้”
“ฉันอยากวางเรื่องนี้เมื่อไหร่ ก็วางก็ได้ ฉะนั้น ฉันจะวางไปเลยตอนนี้”

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ