หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย



เหมือนอย่างเช่นพระโสดาบันนี่ท่านละสักกายทิฏฐิ ความคิดความเห็นที่ว่าร่างกายหรือว่าขันธ์ห้านี้เป็นตัวเป็นตน ท่านละความเห็นอย่างนี้ได้เลย การที่พระโสดาบันจะละความเห็นอย่างนี้ได้ก็เพราะว่ามาสำรวมจิตใจเพ่งพิจารณาร่างกายนี้เสมอๆนั้นเองแหละ

อ้าว บางคนก็อาจจะคิดว่าตามตำราแล้วพอฟังเทศน์พระพุทธเจ้าจบลงเพียงกัณฑ์หนึ่งเท่านี้ก็บรรลุโสดาบันแล้วก็จะทันได้พิจารณาร่างกายอะไรมากมายเล่า ทำไมถึงบรรลุรวดเร็วอย่างนั้นได้ บางคนก็อาจจะกังขาในเรื่องเช่นนี้อยู่ จะไปกังขาอะไรเล่า เพราะว่าการสร้างบารมีกระทำคุณงามความดีไม่ใช่ว่ามากระทำเอาชาตินี้เท่านั้นคนเราน่ะ มันก็ต้องทำกุศลคุณงามความดีมาแต่อดีตชาติหนหลังนู่นเมื่อได้เกิดมาเป็นมนุษย์ได้มาพบพุทธศาสนาหรือว่าได้พบองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วก็ได้มีศรัทธาเลื่อมใสในบวรพุทธศาสนา ได้ฟังธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า ได้ปฏิบัติกายวาจาใจไปตามคำสอนนั้นๆแต่ว่าอินทรีย์ยังไม่แก่กล้าพอจะได้บรรลุมรรคผล หมดอายุสังขารแล้วก็ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ เมื่อหมดบุญวาสนาในสวรรค์แล้วก็จุติลงมาเกิดในโลกนี้

คนผู้มีบุญหรือคนผู้ที่เคยนับถือพระพุทธศาสนามาแต่ก่อนแล้ว บุญอันนั้นก็มักจะบันดาลให้มาเกิดในยุคในสมัยที่มีพระพุทธเจ้าหรือว่าในสมัยที่มีศาสนธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเช่นอย่างในยุคนี้สมัยนี้น่ะ ก็บุญกุศลหรือว่าความเลื่อมใสในคุณพระรัตนตรัยแต่ในอดีตนู่นแหละมันเป็นปัจจัยติดตามมาบันดาลให้ได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาแล้วได้ฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้วก้ได้ศรัทธาเลื่อมใสในคุณพระรัตนตรัย