"ปุญฺญํ สุขํ ชิวิตสงฺขยมฺหิ"

บุญนำสุขมาให้ในเวลาสิ้นชีวิต

พุทธศาสนสุภาษิต
/ธรรมบท ขุทกนิกาย/

๏ "ปุญฺญํ สุขํ ชิวิตสงฺขยมฺหิ" เป็นพุทธพจน์ที่มีความหมายลึกซึ้งและให้กำลังใจแก่ผู้ที่ทำความดี โดยมีความหมายว่า "บุญนำสุขมาให้ในเวลาสิ้นชีวิต"

ความหมายโดยละเอียด:
• ปุญฺญํ (Puññaṃ): หมายถึง บุญ, ความดี
• สุขํ (Sukhaṃ): หมายถึง สุข, ความสุข
• ชิวิตสงฺขยมฺหิ (Jīvitasaṅkhayamhi): หมายถึง ในเวลาสิ้นชีวิต

ความสำคัญของบุญในวาระสุดท้าย:
ในวาระสุดท้ายของชีวิต จิตใจมักจะหวนระลึกถึงสิ่งที่ได้กระทำมาตลอดชีวิต หากได้ทำความดีไว้มาก จิตใจก็จะสงบและเป็นสุข
บุญที่ได้สะสมไว้ จะเป็นเสบียงบุญติดตัวไปในภพหน้า ทำให้ไปสู่สุคติภูมิ
ความเชื่อนี้เป็นกำลังใจให้ผู้คนทำความดี ละเว้นความชั่ว เพื่อให้มีจิตใจสงบสุขในวาระสุดท้าย

การทำบุญในชีวิตประจำวัน:
• การให้ทาน: การแบ่งปันสิ่งของแก่ผู้ที่ขาดแคลน
• การรักษาศีล: การประพฤติตนอยู่ในกรอบของศีลธรรม
• การเจริญภาวนา: การฝึกจิตให้สงบและมีสติ
• การทำความดีอื่นๆ เช่นการช่วยเหลือผู้อื่น การมีเมตตา

สรุป:
"ปุญฺญํ สุขํ ชิวิตสงฺขยมฺหิ" เป็นคำสอนที่เตือนให้เราสะสมบุญความดีไว้ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ เพื่อให้มีจิตใจสงบสุขในวาระสุดท้ายและเป็นเสบียงบุญติดตัวไปในภพหน้า
๛