เมื่อเราหว่านหรือปลูกเมล็ดไม้ผล เช่น มะม่วง ขนุน เราก็ต้องค่อย ๆ ดูแล รักษา ทะนุบำรุง เอาใจใส่ รดน้ำ พรวนดินเพื่อที่ต้นไม้จะให้ผลในวันข้างหน้า ไม่มีต้นไม้ต้นไหนที่ปลูกเมื่อใดให้ผลเมื่อนั้น ปลูกปุ๊ปได้ผลปั๊บไม่มี

   การทำบุญทำกุศลก็เช่นกัน เมื่อเราคิดที่จะทำบุญคือการที่เรามีจิตใฝ่ดี ใฝ่งาม ใฝ่กุศล คิดจะสร้างคุณงามความดี เปรียบเสมือนการหว่านหรือปลูกเมล็ด การที่เราลงมือทำความดี เปรียบเหมือนการที่เราดูแลรักษา ไม่ให้ความดีหายไปและไม่ให้ความชั่วเกิดขึ้นมาในจิตใจของเรา เราต้องเฝ้าเพียรพยายามทำอยู่สม่ำเสมอเป็นปกตินิสัย แล้วเมื่อใดที่บุญกุศลถึงพร้อมก็ย่อมจะส่งผลให้ผู้ปฏิบัติเอง เช่นเดียวกับ เมื่อใดที่ต้นไม้พร้อมที่จะมีลูก เขาก็จะออกดอกออกผลให้กับผู้ปลูกฉันนั้น

   แต่ถ้าเราไม่เคยคิดที่จะปลูกต้นไม้เลย ไม่เคยคิดที่จะทำบุญทำกุศลเสียเลย เราก็คงไม่มีผลไม้กิน ไม่มีบุญกุศลสำหรับตนเองในอนาคตกาล